

Εξωγήινοι, φωτόσπαθα και διαστημόπλοια που μοιάζουν με περίεργες μηχανές είναι αυτό που οι άνθρωποι συνήθως περιμένουν να δουν από τα παιχνίδια που αναδεικνύονται στα αστέρια αυτές τις μέρες, αλλά το The Invincible της Starward Industries ακολουθεί μια διαφορετική προσέγγιση. Το Invincible μεταφέρει τους παίκτες πίσω σε μια εποχή που η επιστημονική φαντασία αφορούσε λιγότερο τους εξωγήινους και περισσότερο για το τι θα έκανε η ανθρωπότητα όταν θα έφτανε στα αστέρια και τι θα σήμαινε αυτό για εμάς. Εμπνευσμένο από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Stanislaw Lem, το αφηγηματικό θρίλερ του ζωντανεύει τη σκληρή επιστημονική φαντασία της παλιάς σχολής με όμορφα γραφικά αλλά έχει επίσης και μερικά τεχνικά προβλήματα.
Αυτό που μάλλον θα είναι το μεγαλύτερο σημείο προσοχής κατά την κατάδυση σας στο The Invincible είναι ο αργός, αφηγηματικός σχεδιασμός του παιχνιδιού που δεν έχει πολλά να κάνει όσον αφορά τους μηχανισμούς του παιχνιδιού. Είναι αξιοθαύμαστο και αναζωογονητικό το γεγονός ότι το The Invincible απέχει πολύ απο την εστίαση της τρέχουσας σκηνής βιντεοπαιχνιδιών στη βία και δοκιμάζει κάτι νέο. Από την άλλη πλευρά, δεν υπάρχει ούτε ένα παζλ σε όλη τη διάρκεια των περίπου επτά ωρών του παιχνιδιού. Η πλειονότητα του The Invincible βασίζεται στους παίκτες που κάνουν κλικ σε πράγματα, μιλούν μέσω της ενδοεπικοινωνίας, λαμβάνουν αποφάσεις και κάνουν μια μεγάλη πεζοπορία στην επιφάνεια του Regis III. Επιφανειακά αυτό μπορεί να μοιάζει με μια παραγωγή μεγάλου προϋπολογισμού αλλά έχει την καρδιά και την ψυχή ενός χαλαρού διαδραστικού sci fi indie παιχνιδιού το οποίο οι παίκτες πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη.

Ευτυχώς, το The Invincible αντισταθμίζει την έλλειψη κλασικών μηχανισμών εστιάζοντας στην αφήγησή του και φροντίζοντας να προσφέρει χαρακτήρες που νιώθουν ζωντανοί και αρεστοί. Όπως αναφέρθηκε το The Invincible της Starward Industries είναι μια χαλαρή μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του Stanislaw Lem και ενώ το πρωτότυπο εξιστορεί θέματα της σχέσης της ανθρωπότητας με την τεχνολογία και της θέσης μας στο σύμπαν με πιο άμεσο, σκληρό τρόπο επιστημονικής φαντασίας η προσαρμογή της Starward υιοθετεί μια πιο εγκεφαλική προσέγγιση του μυστηρίου που βρίσκεται μέσα στον πυρήνα της ιστορίας. Είναι ένα θρίλερ κουραστικό μερικές φορές, αλλά δεν είναι κάτι που δεν μπορεί να αντέξει το ευρύ κοινό.
Η κεντρική υπόθεση περιστρέφεται γύρω από μια βιολόγο με αμνησία ονόματι Yasna, η οποία έρχεται στον μακρινό πλανήτη Regis III, αφού μια αποστολή ξέφυγε από την πορεία της και αυτή χωρίστηκε από το πλήρωμά της. Σύντομα συνειδητοποιεί ότι μόνο ο Astrogator- ο Novik, είναι ο μόνος που ανταποκρίνεται στις επικοινωνίες και πρέπει τώρα να συγκεντρώσει τι συνέβη στην ομάδα της και να δει αν μπορεί να βρει έναν τρόπο να απομακρυνθεί με ασφάλεια από το Regis III.

Προχωρώντας χωρίς πολλά spoilers, η Yasna ανακαλύπτει γρήγορα ότι ο Regis III είναι το σπίτι σε κάτι που ούτε εκείνη ούτε ο Novik περίμεναν αλλά με έναν πολύ σκληρό τρόπο επιστημονικής φαντασίας της δεκαετίας του ’60. Σε εκείνους που τους αρέσουν αυτά τα σενάρια τότε θα λατρέψουν πραγματικά αυτό που επιφυλάσσει το παιχνίδι.
Η γραφή του Starward για τους κύριους χαρακτήρες αξίζει πολλούς επαίνους. Το να χειρίζεσαι τη Yasna είναι απόλαυση! Είναι μια από τις πιο γοητευτικές πρωταγωνίστριες , με τον διάλογό της να φέρνει μια αίσθηση θαυμασμού και εξερεύνησης στην αφήγηση που την πούλησε πραγματικά ως μια ευτυχισμένη βιολόγο που ίσως θα έπρεπε να το ξανασκεφτεί. αυτή την αποστολή. Ωστόσο, οι παίκτες μπορούν επίσης να τη μετατρέψουν σε έναν πιο κυνικό και εγωιστικό χαρακτήρα ανάλογα με τις επιλογές στον διαλόγου τους. Εν τω μεταξύ, ο Novik λειτουργεί ως καλό αντίβαρο στη Yasna, καθώς αμφισβητεί συχνά τα κίνητρα και τις παρατηρήσεις της, ενώ προσπαθεί να αποκρυπτογραφήσει τι συμβαίνει στο Regis III μαζί της. Υπάρχει αρκετή λήψη αποφάσεων σχετικά με το πώς οι παίκτες θέλουν αυτοί οι δύο να αλληλεπιδρούν και να αναπτύσσονται καθώς εξελίσσεται η αφήγηση, αλλά ανεξάρτητα από το τι επιλέγουν αυτές οι ακολουθίες ήταν πάντα φυσικές και πραγματικές χάρη σε κάποια έξυπνη γραφή.
Είναι επίσης εύκολο να αποροφηθεις από τον κόσμο του The Invincible, εν μέρει λόγω της οπτικής πανδαισίας που έρχεται στους παίκτες σε κάθε σημείο του Regis III. Για ένα παιχνίδι με μικρό προϋπολογισμό και μια μικρή ομάδα, το The Invincible δίνει μια δυνατή γροθιά στις παραπάνω κατηγορίες. Ο Regis III είναι δυσοίωνος και όμορφος, με καταιγίδες σκόνης που πνέουν και καλύπτουν την περιοχή με εφέ σωματιδίων ή με όμορφες ανατολές που συμπληρώνουν τους σκονισμένους βράχους και τους αμμώδεις αμμόλοφους με φωτισμό που χτυπά στα σωστά σημεία. Η χρήση της οπτικής γωνίας πρώτου προσώπου από το παιχνίδι, σε συνδυασμό με τα απίστευτα τοπία του Regis III, φέρνει μια αίσθηση παρουσίας στην όλη εμπειρία που το κάνει να αισθάνεται πολύ πιο καθηλωτικό και μπορεί πραγματικά να προσελκύσει τους παίκτες πολύ εύκολα.

Στα αρνητικά, υπήρχαν μερικά τεχνικά προβλήματα με το The Invincible που σίγουρα κατά καιρούς χαλούσαν την εμπειρία με αρκετά αισθητό τρόπο. Αν και είναι εύκολο να προσέξετε μερικά ζητήματα κινούμενων εικόνων, η έλλειψη του manual save και η εξάρτηση του The Invincible σε καθορισμένα check point με μεγάλα χρονικά διαστήματα μεταξύ τους είναι μια τεράστια παράλειψη. Μπορούμε να πούμε ότι στο The Invincible δεν υπάρχουν σημεία που θα έκανε τους παίκτες να επιστρέψουν σε ένα checkpoint πολλές φορές είναι όμως δυσάρεστο όταν θα πρέπει να σταματήσουν το παιχνίδι και να επιστρέψουν μόνο για να ξανατρέξουν τα τελευταία δεκαπέντε έως είκοσι λεπτά διαλόγου και πεζοπορίας μόνο για να φτάσετε εκεί που οι παίκτες ήταν πριν σταματήσουν να παίζουν. Αυτό ήταν ιδιαίτερα κακό στις ανοιχτές περιοχές όπου οι παίκτες μπορούσαν να εξερευνήσουν με το Rover ( το διαστημικό όχημα ) για όσο χρονικό διάστημα ήθελαν, αλλά δεν είχαν τρόπο να σώσουν την πρόοδό τους μέχρι να φτάσουν σε ένα οποιοδήποτε τυχαίο σημείο που το παιχνίδι αποφάσισε να βάλει check point. Το πιο απογοητευτικό από όλα, ωστόσο ήταν οι στιγμές κατά τις οποίες το παιχνίδι αντιμετώπιζε κάποιο bug και έπρεπε να φορτώσουμε ξανά το save θα χάσουμε έναν τόνο προόδου χωρίς να το θέλουμε και να φταίμε. Εδώ μπορεί να φαίνεται σαν ένα μικρό παράπονο, αλλά όταν θα εξερευνήσετε μεγάλο μέρος του παιχνιδιού ή έχετε ακούσει μεγάλους διάλογους και χρειαστεί να αναγκαστείτε να σταματήσετε ή να τύχει να κολλήσει σε κάποιο bug τότε μπορεί να οδηγήσει σε κίνδυνο απώλειας της προόδου σας και φυσικά να σας απογοητεύσει.

Το The Invincible στο σύνολό του δίνει αίσθηση ότι η Starward Industries θα μπορούσε να είχε κάνει λίγο περισσότερα με το παιχνίδι και την προϋπόθεση ή, αν όχι, να περικόψει ό,τι ήταν διαθέσιμο για να δημιουργήσει μια πιο σφιχτή εμπειρία. Υπάρχει μια αντιπαράθεση όπου μερικές από τις καλύτερες στιγμές του The Invincible βρίσκονται στις αφηγηματικές σεκάνς του, στις οποίες οι παίκτες δεν έχουν κανέναν έλεγχο και στη συνέχεια προσκολλώνται σε τμήματα παιχνιδιού που αισθάνονται υπερβολικός συνδετικός ιστός μόνο και μόνο για να υπάρχει κάτι να κάνουν. Σαν ένα παιχνίδι με πιο λιτή προσέγγιση στο gameplay το The Invincible μερικές φορές αγωνίζεται να κάνει τις στιγμές στις οποίες πραγματικά παίζουν οι παίκτες να αισθάνονται ότι αξίζουν.
Επιπλέον οι λήψεις αποφάσεων της κύριας ιστορίας μπορεί να έχουν βάρος, αλλά μερικές φορές φαινόταν ότι οι πιο μικρές αποφάσεις οδηγούσαν στο ίδιο μέρος, με το τέλος να είναι το μόνο πράγμα που άλλαξε σημαντικά με βάση τις επιλογές των παικτών. Μεταξύ αυτών των δύο σκέψεων στη σχεδίαση του παιχνιδιού, ένιωθε ότι το θέαμα που μοιάζει με AAA και η αίσθηση ανοιχτού κόσμου που κυνηγούσε ο τίτλος περιστασιακά έφερνε το κακό της υπερβολής ενός κατά τα άλλα σφιχτού και καλού ρυθμού παιχνιδιού.

Αλλά ακόμα και με τα μικρά τεχνικά προβλήματα στα checkpoint και την αίσθηση ότι ίσως το να πάτε τόσο μεγάλο με ένα τόσο οικείο παιχνίδι δεν ήταν η καλύτερη επιλογή, το The Invincible είναι μια απολαυστική εμπειρία. Ο τίτλος είναι ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας της δεκαετίας του ’60 που ζωντανεύει και είναι το καλύτερο για όσους αγαπούν την σκληρή επιστήμη και αγαπούν αυτήν την ρετρό αισθητική της επιστημονικής φαντασίας. Οι πιο χαλαροί θαυμαστές πιθανότατα θα βρουν πολλά να απολαύσουν με το παιχνίδι, αλλά θα πρέπει να ξέρουν ότι αυτό είναι ένα παιχνίδι για να βυθιστείτε σε έναν κόσμο που θέλει να πει μια ιστορία αντί για μια κλασική διαστημική περιπέτεια. Το The Invincible καταφέρνει να προσελκύσει τους παίκτες σαν μια συναρπαστική αφηγηματική εμπειρίαπου προκαλεί σκέψεις και αξίζει τον κόπο.
Το The Invincible κυκλοφόρησε στις 6 Νοεμβρίου 2023 για PC, PS5 και Xbox Series X|S.

1 thought on “The Invincible Review.”