Υπάρχουν αρκετοί τύποι horror παιχνιδιών τρόμου. Ορισμένα είναι πολύ προσανατολισμένα στη δράση, όπως το Dead Space ή το The Callisto Protocol, όπου πολεμάτε ορδές αιματηρών, μεταλλαγμένων τεράτων. Άλλα σας βάζουν να παίζετε ως αβοήθητο θύμα, αλλά είναι πιο γεμάτα αδρεναλίνη, όπως το Outlast ή το Five Nights at Freddy’s. Στη συνέχεια, υπάρχουν παιχνίδια ψυχολογικού τρόμου, με εχθρούς που δεν μπορούν να σκοτωθούν και πραγματικά σας πετρωνουν (απο φόβο). Το Ad Infinitum ανήκει στην τρίτη κατηγορία και είναι ένα από τα πιο ανατριχιαστικά και ατμοσφαιρικά παιχνίδια που έχω παίξει ποτέ.
Παίζετε ως ένας Γερμανός στρατιώτης (Paul von Schmidt) του οποίου η εμπειρία του Μεγάλου Πολέμου ήταν σύντομη και καθόλου γλυκιά. Το πρώτο κιόλας επίπεδο με έβαλε να ακολουθώ τις εντολές του λοχία μας καθώς διέταζε τη μονάδα να συμμετάσχει στη μάχη στο μέτωπο. Ωστόσο, δεν άντεξα για πολύ ώρα παρά το γεγονός ότι είχα ένα τουφέκι που μπορούσα να πυροβολήσω προτού μια έκρηξη με στείλει πάνω σε συρματοπλέγματα. Μετά από αυτό ξυπνατε σε ένα σκοτεινό και τρομακτικό σπίτι όπου οι φωνές των μητέρων και των παιδιών σας στοιχειώνουν. Ρίχνεστε κατευθείαν σε αυτόν τον κόσμο με μόνο σημειώσεις διάσπαρτες στο σπίτι και κείμενα με γεύση που θα βοηθήσουν τον παίκτη να διακρίνει ποιος είστε, τι σας στοιχειώνει και πώς να περιηγηθείτε στις συνθήκες στις οποίες βρίσκεστε.
Το Ad Infinitum βασίζεται κυρίως σε δύο πράγματα για να σας γοητεύσει άμεσα το παιχνίδι και να αποκαλύψει τις αλήθειες του: την καλή επίλυση γρίφων και την ατμόσφαιρα. Οι μηχανισμοί του παιχνιδιού είναι απλοί και οικείοι. Περιπλανιέστε στο σπίτι για να ξεκινήσετε το παιχνίδι αναζητώντας στοιχεία, αντικείμενα που μπορείτε να μαζέψετε και τι να κάνετε με αυτά τα αντικείμενα καθώς τα βρίσκετε. Το σπίτι είναι αρκετά μεγάλο ώστε να μην πρόκειται να λύσετε τους γρίφους του αμέσως, αλλά και αρκετά συμπαγές ώστε να μην γυρίζετε πίσω μεγάλες αποστάσεις ή να χάνεστε κάνοντας κύκλους, επίσης. Το κείμενο που είναι προσαρτημένο σε διάφορα αντικείμενα και η οθόνη του στόχου στο μενού παύσης δίνουν αρκετά στοιχεία για το πού να ψάξετε ή τι να κάνετε στη συνέχεια χωρίς να τα προδίδουν όλα.
Το ίδιο το σπίτι είναι επίσης αρκετά ανατριχιαστικό. Αν και πολλές φορές μπορώ να πώ οτι δεν τρομάζω εύκολα έπιασα τον εαυτό μου να τρομάζει με κατι καλα jump scares!Υπήρχαν κάτι αηδιαστικές στιγμές που με άφησαν ελαφρώς ανήσυχο, και πολλές σκοτεινές και ομιχλώδεις γωνίες. Η ατμόσφαιρα με κρατούσε πολύ ανήσυχο για να χάσω ποτέ την προσοχή μου, ενώ το gameplay με έκανε να κινούμαι μέσα στην εμπειρία τόσο απρόσκοπτα, ώστε μετά βίας είχα χρόνο να σκεφτώ πόσο ανατριχιαστικά γίνονταν τα πράγματα όσο προχωρούσαν.
Το σπίτι στο Ad Infinitum χρησιμεύει ως ένα είδος κόμβου ανάμεσα στα επίπεδα όπου ο παίκτης αποκαλύπτει περισσότερα για την οικογένεια στην οποία επικεντρώνεται το παιχνίδι, ενώ παράλληλα θα βγάλουν τους παίκτες στην καρδιά του πολέμου για να έρθουν αντιμέτωποι με δαιμονικές αναπαραστάσεις των πολλών φρικαλεοτήτων του. Το πρώτο επίπεδο που κατάφερα να παίξω με έβαλε να περιπλανιέμαι μέσα στα χαρακώματα και να κρύβομαι από πεινασμένα τέρατα που θα έρχονταν κατευθείαν στο πρόσωπό μου με γραφικό και τρομακτικό τρόπο αν με άκουγαν να πλησιάζω. Αντιπροσωπεύουν την κυριολεκτική πείνα των πεινασμένων αμάχων και στρατιωτών που γεννά ο πόλεμος, καθώς και τη διαφθορά και την απελπισία που μπορεί να οδηγήσει τον οποιονδήποτε να αντιμετωπίσει ο πόλεμος.
Όλα τα κολασμένα πλάσματα που εμφανίζονται στο Ad Infinitum αντιπροσωπεύουν τα μοναδικά τερατουργήματα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και τον τρόπο με τον οποίο εγκαινίασε γρήγορα μια σύγχρονη εποχή πολέμου και βίας. Ενώ τα τέρατα καταδεικνύουν κυριολεκτικά μερικούς από τους τρόπους με τους οποίους η κοινωνία σημαδεύτηκε για πάντα, τα ίδια θέματα αντανακλώνται στο ταξίδι σας μέσα στο σπίτι, καθώς μαθαίνετε για τα διάφορα μέλη της οικογένειας και πώς ο πόλεμος κατέστρεψε την προσωπική, συναισθηματική και οικονομική τους ευημερία. Εκτιμώ τη διττή προσέγγιση της ανάλυσης των φρικαλεοτήτων του πολέμου μέσω της μεταφοράς και του τρόμου.
Ο μεγαλύτερος τρόμος που βίωσα έρχεται με τη μορφή ενός boss στο πρώτο επιπέδο ενός αριστοτεχνικά σχεδιασμένου και απολύτως τρομακτικού πλάσματος που μοιάζει σαν μια μητέρα και συνθλίβει τα πεινασμένα πλάσματα σε μια στιγμή και θα σας ταπεινώσει σε κάθε στροφή. Μου άρεσε το γεγονός ότι το παιχνίδι με έβαλε να χρησιμοποιήσω εντελώς διαφορετικές δεξιότητες και τακτικές κατά τη διάρκεια αυτού του μέρους της εμπειρίας σε σύγκριση με το σπίτι. Έτρεχα από τους δαίμονες απέφευγα να κάνω θόρυβο και έβρισκα λύσεις σε γρίφους με πιο γραμμικό τρόπο, τμήμα προς τμήμα, απ’ ό,τι στους πιο ανοιχτούς χώρους του σπιτιού. Ο θάνατος ήταν αναπόφευκτος σε ορισμένα σημεία, αλλά το να ξυπνάω ξανά προσέφερε πάντα την ευκαιρία να παρατηρήσω τα πράγματα από διαφορετική οπτική γωνία και σπάνια απαιτούσε πάρα πολλές προσπάθειες για να καρφώσω. Ωστόσο, υπήρχαν σίγουρα κάποιες αρκετά απαιτητικές ακολουθίες.
Το κομμάτι του ήχου είναι εξαιρετικό. Σε πολλές στιγμές το παιχνίδι επιλέγει μια νεκρική σιγη που αποδίδει τέλεια. Η μουσική προσφέρει ομοίως μια ενδιαφέρουσα εκδοχή του κλασικού πολεμικού ήχου, συνυφαίνοντας επιδέξια τα χτυπήματα τρόμου και τα μουσικά στοιχεία, δημιουργώντας ένα μοναδικό υβρίδιο απο ήχους.
Το Ad Infinitum είναι μια βαθιά ατμοσφαιρική και συναρπαστική εξέταση της φρίκης του πολέμου μέσα από μια διασκεδαστική αλλά αρκετά απαιτητική και σύνθετη μεταφορά τρόμου. Οι ώρες που πρόλαβα να απολαύσω ήταν απόλυτα συναρπαστικές και υπόσχονταν ακόμα πιο ανατριχιαστικές και ακόμα πιο έντονες προκλήσεις καθώς έρχεστε αντιμέτωποι με τις πολλές φρικαλεότητες του πολέμου αλλά γενικά παρατήρησα ότι ιστορία καταλήγει προβλέψιμη. Το stealth gameplay δυστυχώς μοιάζει ασύνδετο . . Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι το Ad Infinitum έχει τόσα σφάλματα όσα και ένα λασπωμένο χαράκωμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, έχει την καρδιά ενός στρατιώτη που προσπαθεί απεγνωσμένα να βγάλει μια ακόμη εφιαλτική μέρα.
Ο τίτλος κυκλοφορεί για PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox One, Xbox Series X και Series S, Android, Pc και ευχαριστούμε την AVE για την διάθεση του τίτλου για να πραγματοποιηθεί το Review.
