Για όσους είδατε το τελευταίο Spiderman No Way Home και σας άρεσε η φάση με τους πέντε κακούς που επιστρέφουν να πάρουν εκδίκηση από τον Spiderman, να ξέρετε πως η ιδέα ίσως να είναι αρκετά αρχαία και φαίνεται να βασίζεται στο παιχνίδι Spiderman: Return of the Sinister Six που κυκλοφόρησε το 1992 για Master System & Nes, ενώ ένα χρόνο αργότερα βγήκε και στο GameGear!
Είναι όπως βλέπετε μεγάλη η ομοιότητα καθώς οι τέσσερις από τους έξι κακούς είναι οι ίδιοι, και αυτοί δεν είναι άλλοι από τους Green Goblin, Doctor Octopus, Sandman & Electro ενώ στην ταινία συμπληρώνεται η πεντάδα από τον Lizard αλλά στο παιχνιδι ακολουθεί ο Mysterio και ο Vulture, με τον Mysterio βέβαια να ευθύνεται για το κακό χαμό που συμβαίνει στη ταινία δια της απουσίας του όμως!
Επιστρέφοντας στο παιχνίδι ήταν ένα παιχνίδι που αποτέλεσε δώρο γενεθλίων, όταν ήμουν ακόμη κάτοχος του Master System και εκείνη την εποχή είτε σου άρεσε είτε όχι αυτό που αγόραζες, θα έπρεπε να το τερματίσεις! Όχι μια ή δύο αλλά το λιγότερο δέκα φορές! Σε ένα παιχνίδι που έμοιαζε μάλλον κακό εκείνη την εποχή, η εμμονή στο να βγάλει τα λεφτά του μέχρι τις επόμενες γιορτές ήταν μάλλον σαδιστική!
Το παιχνίδι με βάση τα δεδομένα των καλών τίτλων για το Master System μοιάζει να είναι κακό, η μουσική είναι μουντή και τα επίπεδα μικρά! Ο Spiderman μπορεί να ελιχθεί ανάμεσα σε κτίρια και κολώνες, αλλά οι μηχανισμοί δεν δουλεύουν όπως θα θέλαμε με αποτέλεσμα να πέφτετε συχνά και οι εχθροί που παραμονεύουν να είναι έτοιμοι να σας ρίξουν στο ψαχνό! Η ποικιλία των εχθρών δεν είναι μεγάλη ενώ μιας και μιλάμε για παιχνίδι εποχής, ποντίκια και σταγόνες από οξύ θα σας αφαιρέσουν γενναία ποσοστά ενέργειας κάνοντας την εκμάθηση των επιπέδων υποχρεωτική για να φτάσετε στο Boss!
O Spiderman κινείται μέσα από ένα animation που φαίνεται κωμικό ενώ τρέχει, αφού το μπροστά σώμα γέρνει αφύσικα μπροστά και μένει ακίνητος για να πετάξει σφαίρες, μάλλον φτιαγμένες από ιστό για να χτυπήσει εχθρούς από απόσταση! Το σύστημα ενέργειας φαίνεται να είναι συνδεδεμένο με την ικανότητα του να πετάει σφαίρες ιστού αφού όταν χάνεται ενέργεια, σας απομένουν τα melee attacks που γίνονται με ένα κουμπί (ούτως η άλλως δυο κουμπιά έχει το χειριστήριο!).
Tα γραφικά είναι πάντως πολύ προσεγμένα και όμορφα στο σύνολο τους ενώ με τους έντονους χρωματισμούς τους χαρακτηρίζουν εκείνη την εποχή και μέσα από την κιτς αισθητική τους βαράνε κόκκινο στην νοσταλγία, κάνοντας σε να θέλεις να χαθείς ξανά σε αυτές τις trial and error αναμνήσεις που μέσα από την τύχη και την επιμονή θα θελήσεις να οδηγήσεις τον Spiderman στην νίκη επί των συμμαχικών δυνάμεων του κακού!
